Covid-19 Pandemisi: öngörülen geleceğe ne kadar hazırız ?

 

TİKAD Başkanı Nilüfer Bulut Covid-19 salgınının dünyaya etkisi ve iş dünyasındaki

yansımasını ele alan bir açıklama yayınladı. Başkanımız sayın Nilüfer Bulut açıklamasında

şunları söyledi:

 

“ Dünya koronavirüs pandemisinin etkisi altında olağanüstü günlerden geçerken, pek çok

alanda değerli analizler yapılıyor ve bizi nasıl bir geleceğin beklediğine dair çeşitli tartışmalar

yürütülüyor. Her biri önemli tespitler içeren bu görüşlerin ortak paydasını, zannediyorum ki,

21. yüzyıl’ın bilgi çağı olduğu klasik söyleminin en net, en somut gerçekliğini yaşadığımız bir

sürecin içinden geçiyoruz şeklinde özetleyebiliriz.

Tarihte bir çağ açıp, bir çağ kapayan olaylar, biliyoruz ki dünyanın kaderini, tarihin akış

yönünü değiştiren olaylardır. Küresel dünyada görülmemiş bir hızla yayılan bu ölümcül

salgın, doğal olarak önce küreselleşmenin yol açtığı ve daha önemlisi yol açabileceği

potansiyel tehdidin görülmesine ve sorgulanmasına neden olmuştur. Neticede; insanlığa

karşı gerek doğrudan hastalık yoluyla, gerekse iş ve emek gücüne dayalı yaşamsal üretim

imkanlarını kısıtlama yoluyla ortaya çıkan bu tehdit, belli ki yakın gelecekte küreselleşmenin

baştan ele alınması ve kurallarının yeni baştan yazılmasını zorunlu kılacaktır.

Geleceğe güçlü biçimde hazırlanmak için tartışılması gereken bir diğer önemli noktanın

“yöntem belirleme” konusu olduğunu düşünüyorum. Akademik çevreler, kendi disiplinine

uygun şekilde, bunlarla ilgili elbette ayrıntılı incelemeler yapacak ve çok sayıda yayın

çıkaracaklardır. Ancak ben kendi adıma bu çerçevede ilk önce “bilgi” ve “insan”

kavramlarının altının çizilmesi gerektiğini, izlenecek tüm yol ve yöntemlerde “insan” merkezli

yaklaşımların başarı kazanacağını düşündüğümü belirtmek isterim.

Çünkü henüz hep birlikte yazmaya başladığımız gelecek çağın tarihini, bana göre bu iki

kavram arasındaki ilişki belirleyecektir. Bilgi teknolojilerini geliştirecek, yapay zeka

modellemelerini ortaya koyacak, yeni yazılımlar üretecek olan insanın yanında; teknoloji dışı

sahalarda doğaya ve yaratıcılığa dayalı alanlarda insan emeği, varlığını bilgi temelinde

sürdürmeye devam edecektir. Üretim modelleri değişse de, üretimin kendisinde toptan bir

değişim zaten gerçekçi değildir. Ben insana yatırımın geleceğin kapılarını açacak ve bizi

başarıya götürecek anahtar olduğuna inanıyorum.

Bir yandan bizi geleceğe hazırlayan teorik tartışmaları sürdürürken, pratikte karşı karşıya

kaldığımız durumu da sorgulamamız ve en objektif şekilde değerlendirmemiz gerekiyor

elbette. Söz gelimi; iş dünyasının bu “yeni geleceğe” süratle adapte olduğu yönündeki

yaklaşımlara kısmen katılsam da, açıkçası durumun bana tümüyle de öyle görünmediğini

ifade etmek zorundayım.

Çünkü iş insanları olarak çoğumuz yakından biliyoruz ki; bugün Türkiye’de Covid-19

sebebiyle hayata geçirdiğimiz yöntemleri, Amerika’da ve Avrupa’da pek çok şirket uzun

yıllardır aslında uygulamaktaydılar. Onlar için çalışma ve iş yapma biçimi olarak zaten çoktan

beridir kanıksanmış, yerli yerine oturmuş, işleyen bir yöntemdi. İş hayatında dijital ortamın

etkin ve yaygın kullanımı, uzaktan çalışma modeliyle iş odaklı etkin ve pratik çalışma

yöntemi, sektörlerin enformasyon ve bilgiye dayalı büyümelerinin avantajı olarak gelen

zaman ve coğrafik engellemelerin bertaraf edilebilmesi gibi uygulamalar sayesinde onlar

buna zaten hazırlıklıydı.

Dolayısıyla, bu pandemi onlara kendi eksiklerini tespit etme, aksaklıkları görme, analizlerini

yapma ve test etme fırsatı verdi. Ülkemizde de doğal olarak iş dünyası mevcut duruma

süratle adapte olmaya çalıştı elbette, ama bence, asıl böyle bir dönüşüme ne kadar hazır

 

olduğunu gözlemleme ve önemini görme imkanı elde etti, ki bu da son derece kıymetli bir

tecrübedir.

Bu tecrübenin ışığında gerekiyorsa yolumuzu yeniden çizmeli; dünyada yeni bir gelecek inşa

edilirken, kesinlikle gerisinde kalmamalı ve gereken adımları atmalıyız. Bunun için iş

dünyasından, siyasete, eğitime, sanata dek öncelikle zihinsel dönüşümü gerçekleştirmeye,

yeni dönemin kodlarıyla düşünmeye başlamamız gerekir. Eski alışkanlıklarımızın yerini,

yenilerinin almasına izin vermeliyiz. Gelecek vizyonumuzu, eski değil yeni kalıplarla

kurgulamalıyız.

Benim düşünceme göre; aniden değişen bir şey yok aslında, biriken ve artık zamanı gelen

dönüşümün katalizörü olmuştur Covid-19 pandemisi; dolayısıyla hiçbir şeyin eskisi gibi

olmayacağı, yeni ve başka bir dönemi yaşamaya başlayacağımız yönündeki söylemlerin

dayandığı gerçeklik de bence budur.

Koronovirüs salgını karşısında devletlerin kendi halkını korumak üzere aldığı önlemler

çoğunlukla benzer, ancak başarıları birbirinden farklı oldu. Türkiye’nin salgın sürecini

başarıyla yürütmesindeki en önemli faktör sağlık sektöründeki nitelikli insan kaynağı, teknik

kapasitesinin yetkinliği yanında, hükümetimizin duruma çabuk adapte olması, doğru

metodlarla hızlı ve kapsayıcı çözümler üreterek, süratle hayata geçirmesi oldu.

Bu aynı zamanda, Türkiye’nin değişime ne denli hızlı uyum sağlayabildiğinin, Dünyayı

bekleyen yeni dönemde yerini en güçlü şekilde almasını sağlayacak insan kaynağına ve

teknik alt yapıya sahip olduğunun da göstergesidir.